پوشش گالوانيزه - مهمترين فاکتورهاي موثر بر ضخامت و ظاهر

چاپ

  

پوشش گالوانيزه - مهمترين فاکتورهاي موثر بر ضخامت و ظاهر

استانداردهای متفاوتی مينيمم ضخامت پوشش های گالوانيزه را تعيين می کنند.مينيمم ضخامت پوشش با استاندارد هاي JIS,ASTM,EN, DIN توسط گالوانيزه كنندگان تعيين مي شود .
مهمترين فاکتورهايی که ضخامت و ظاهر پوشش گالوانيزه را تحت تاثير قرار می دهد عبارتند از:

ترکيب شيميايی فولادی که گالوانيزه می شود ،بسيار مهم است ، به عنوان مثال ، مقدار سيليکون و فسفر موجود در فولاد شديدا ضخامت و ظاهر پوشش گالوانيزه را تحت تاثير قرار می دهد .مقدار 0.04 % سيليکون يا بيشتر و يا مقدار 0.05 % فسفر يا بيشتر در فولاد منجر به ضخيم شدن پوشش مي شود ،که شامل آلياژهای آهن –روی می باشد .
کربن ، سولفور و منگنز موجود در فولاد اثر کمی در ضخامت پوشش گالوانيزه دارد.

تاثير سيليکون در ضخامت پوشش 

ترکييات مشخصی از فولاد رشد لايه آلياژی آهن _ روی را تشديد می کند که در نهايت پوشش گالوانيزه که شامل آلياژهای روی_آهن می باشد به جای ظاهری درخشان ، خاکستری تيره و مات می باشد مقاومت به خوردگی اين پوشش خاکستری تيره و مات معادل مقاومت به خوردگی پوشش گالوانيزه با ظاهر درخشان ، می باشد .

از آنجاييکه واکنش گالوانيزه يک فرايند نفوذی است ، بالا بودن دما و يا طولاني شدن زمان غوطه وري منجر به تشکيل لايه های آلياژی ضخيم تري می شود، مانند ساير فرايند های نفوذی ، در مراحل اول واکنش سريع پيشروی کرده و در ادامه با رشد لايه های آلياژی وضخيم تر شدن آنها سرعت آن کاهش می يابد .

طولانی تر شدن زمان غوطه وری از يک حد مشخص، تاثير زمان ،ناچيز مي باشد . در گالوانيزه كردن فولاد هايي كه بيش از 0.04 درصد سيليكون دارند ، فرايند گالوانيزه به طور مشخصي ، تغيير مي كند .

ضخامت خارجی ترين لايه روی شديدا به نرخ خارج كردن نمونه از حمام روي بستگي دارد . سريع خارج كردن نمونه از حمام روي ، منجر به ضخيم تر شدن پوشش روي مي گردد .برای تطبيق با استانداردهای خاصي ,برای اندازه گيری ضخامت پوشش نياز است که چند نقطه از آن اندازه گيری شده و سپس ميانگين آنها ضخامت نهايی پوشش در نظر گرفته شود: